Zdjęcie z galerii
Początek nowej sagi
Byłam szczęśliwa, kiedy dostałam informację , że wiersz wywołał głębokie refleksje.
Pojawiło się wiele komentarzy typu: – " Wiersz oddaje prawdziwość, jest autentyczny" itd. Ale też była i dłuższa wypowiedź: – "Cel jest zawsze osiągnięty. Istnienie samo w sobie jest celem, dziełem, porażką i zwycięstwem. Wybierając sposób wychowania decydujemy o tym czy dziecko "dzieła dokona". Jednocześnie wiersz sugeruje, że celem życia jest dokonanie dzieła. Przyjmując, że właśnie tak jest, to dzieło może mieć różne definicje. Dla jednej osoby, dziełem będzie funkcjonowanie w społeczeństwie, dla innej zdobycie Nobla w astrofizyce. " Czy cel jest takim, jak Ty byś chciała" ten fragment odnosi się do instynktu matki, który często podpowiada kobiecie, by odrobinę nakierować dziecko na określone wybory. Z tym zdaniem, w owym kontekście zgadzam się w pełni. Trudno odciąć się, tak zwyczajnie, od swoich nadziei i wyobrażeń odnośnie dziecka. Zauważamy to na co dzień, kiedy rodzice, być może sami nie mający takich warunków, jak dziś ich pociechy, wysyłają maluchy na szereg zajęć dodatkowych, układając mu przyszłość z dwudziestoletnim wyprzedzeniem. Ostatnia zwrotka jest najciekawsza, zmusza do pewnej polemiki, dlatego z chęcią się w nią wdałam. Reszta wiersza jest dość zwyczajnie prawdziwa i mało kontrowersyjna. Być może sam podział wiersza nie jest bez znaczenia. Wydaje się, że każda zwrotka dotyczy osobnego, ważnego etapu dziecka. Natomiast zakończenie nasunęło mi myśl, że po "dokonaniu dzieła" skończy się wychowywanie dziecka. Być może tą granicę, każdy rodzic wyznaczy z osobna, w oparciu o własne odczucia i doświadczenia. Sądzę, że sam proces wychowawczy skończy się wcześniej, niż wiersz wskazuje. Myślę, że w celu dokładnej interpretacji potrzebne byłoby pewne przedstawienie autorki".
Prawdą jest, że wiersz nie odpowiada na wszystkie pytania i wątpliwości. Każdy z nas w oparciu o swoje doświadczenia, zrozumie go inaczej. Ale nikt nie zaprzeczy, że wychowując dziecko mamy jakieś wyobrażenia o jego przyszłości, nawet jak o tym głośno nie mówimy, aby dziecku niczego nie narzucać. Ludzkie zachowania są nieoczekiwane, bo się różnimy. I tak, jak zdarza się w życiu, że po tragedii, jedni wchodzą na niesamowitą ścieżkę rozwoju a inni giną pod jej ciężarem. Tak jest i z dzieckiem, kiedy jedni rodzice dają mu swobodę i okazuje się, że dobrze na tym wychodzi, a inni trzęsą się nad każdym dziecka krokiem i wyrasta z niego nieudacznik albo zwykły egoista.
Na rozwój dziecka, co podkreśliłam w wierszu, wpływa jego ciekawość świata i powinno mu się pozwolić na ważne dla rozwoju, doświadczenia.
Wychowanie
Wychowanie wymaga poświęceń,
troskliwości i ciągłej uwagi,
nic już nie będzie takie, jak wcześniej,
dziecko początkiem najnowszej sagi.
Oczy przecierasz od niewyspania,
każde kichnięcie, sapka zasmuca,
nic nie uwalnia cię od czuwania,
cały rytm dnia ci ono narzuca.
Dziecko zdumiewa przemyśleniami,
korzysta ze słów, gdzieś zasłyszanych,
celność ich sprawia, że nikną obawy,
widzisz efekt tych lat dobrze zdanych.
Mądrzejszy o nowe doświadczania,
świata odkrywanie go zachwyca,
wzrasta ciekawość, rosną zadania,
przychodzi czas, że dom twój opuszcza.
Wystrzeli z niego, jak mocna strzała,
tym wymarzonym celem natchniona,
czy cel jest takim, jak ty byś chciała,
dowiesz się, kiedy dzieła dokona.
Książki
