Zdjęcie z galerii
Miłość
Miłość ma różnych adresatów ale ta najbardziej bezinteresowna, to miłość rodziców do dziecka. To dbanie o dziecko i akceptowanie go takim, jakie jest. To trudne zadanie wychowania go na człowieka, który wykorzysta swoją wiedzę i talenty na drodze życia.
Wspaniale byłoby mieć także pełne zaufanie dziecka, aby miało poczucie, że w każdej sytuacji może na rodzicach polegać. Pewność, że nie nakrzyczą a będą starać się pomóc.
Czasami zdarzają się skrajne miłości, również te, których adresatem jest własne dziecko.
Z jednej strony bezkrytyczna miłość, godząca się na każdą nieprawidłowość w zachowaniu dziecka a z drugiej strony zupełny jej brak. To analiza dla psychologa. Bardzo chciałam kiedyś nim być i zawsze staram się każde zachowanie człowieka jakoś wytłumaczyć Ale tego jednak nie rozumiem, bo kocham własne dzieci i obce. Każde obserwuję z zaciekawieniem i często zaskakują mnie swoją niezwykłością. Słyszą, co mówią dorośli, zapamiętują słowa, gesty i w zupełnie nie oczekiwanym momencie użyją ich, co sprawia moje zdumienie, że są tak mądre.
Miłość dla dziecka jest czymś z czego czerpie siłę, aby żyć. Dziecko pozbawione więzi nie może normalnie się rozwijać, popada w apatię. W skrajnych przypadkach niemowlęta przestają jeść, pić i grozi im śmierć.
Dlatego, kiedy chodzę na spotkania z uczniami w różnym wieku, to nie tylko czytam im wiersze ale rozmawiam także o empatii. Dzieci bywają okrutne dla swoich równiesników, nie odczuwają emocji widocznej na twarzy atakowanego, słownie czy fizycznie dziecka. Na moich spotkaniach z uczniami jestem wzruszona, kiedy widzę, że mnie słuchają i nie uśmiechają się ironicznie a nawet dość często zdaża się, że chcą dłużej o tym rozmawiać. Takie rozmowy są bardzo ważne i szkoda, ze nie ma na nie czasu na lekcjach wychowawczych, czy na lekcjach religii.
Miłość napełnia dziecko szczęściem i radością- my, dorośli musimy o tym pamiętać.
Książki
