Zdjęcie z galerii
Pozostaje wierzyć
Jak pocieszyć mam was dzisiaj,
jakie w smutku dać przesłanie?
Może to, że czas przeminie,
chociaż nie na zawołanie.
Po burzy nadejdzie cisza,
tak przyroda nas poucza.
Zatem bądźmy dobrej myśli,
choć wciąż wojna wam dokucza.
Czy ona czegoś nauczy?
Decydentów by się zdało.
Jednych niszczy, innych tuczy,
tej nauki wciąż za mało.
Choćby takiej, co się zajmie,
gestem niehumanitarnym.
Ten kto w kryzysie żeruje,
nie pozostanie bezkarnym.
Tak czy owak, idzie nowe
i nie będzie tak, jak było.
Pozostaje mieć nadzieję,
by jutro – gorszym nie było.
Karać za brak człowieczeństwa,
za zbrodnie, wszelkie męczeństwa.
Książki
