Stary Cmentarz na Ogrodowej
Wśród drzew szerokie aleje,
stare, kamienne nagrobki
i kwiatów pełne wazony,
znaczą ból nieutulony.
W ziemi leży nieme ciało,
dla nas , po nim pozostało,
wiele fabryk, ulic, placów,
zwykłych domów i pałaców.
Groby Heizlów i Scheiblerów,
Gromanów i Kunitzerów,
stoją na dziejowej warcie.
To świadkowie, co uparcie
mówią, jak tu nacji wiele,
brało udział w łódzkim dziele.
Wśród największych też artyści,
jak Strzemiński, Wiłkomirski,
naukowcy, społecznicy,
i lekarze i prawnicy,
dziennikarze i belfrowie,
szum drzew o nich wam opowie.
Biały Anioł tu natchniony,
dłonią dzieci chce ochronić,
symbol matki, która czuwa,
bardziej porusza, niż słowa.
Tu historia tkwi w kamieniu,
pochyl głowę w jego cieniu,
śpiewem, szlochem jest dla duszy,
Stary Cmentarz cię poruszy.