Ten pierwszy krok
Choć wciąż jesteś w moich myślach
To cię nieustannie ganię
Nie umiem gestów zrozumieć
I słowem niechcąco zranię.
Kiedyś wystarczyła chwila
Jeden uśmiech, jedno słowo
Zwyciężało – bycie razem
Trzeba zacząć żyć na nowo.
Wierzę, że to trudne nie jest
Wystarczyłby pocałunek
Ciepły gest, na który czekasz
Strawiłby złości ładunek.
Najtrudniejszy pierwszy krok
Ale ktoś go zrobić musi
Bo czas mija bezpowrotnie
i za chwilę nic nie skusi.