To moja Łódź
To moja Łódź i z nią pozostanę,
Właśnie się zmienia w prawdziwą damę.
Nigdy nie będzie mi obojętna,
czy będzie biedna, czy też majętna.
To miasto, które tak dobrze znam,
imiona twórców w pamięci mam,
tu wnieśli rozwój, swoją kulturę,
chcieli, by Łódź wzbiła się w górę.
Tu są pałace, domy, fabryki,
tu Plac Wolności, znane pomniki,
piękna Piotrkowska, długa jak rzeka,
gdy po niej chodzę, czas nie ucieka.
Wystarczy podnieść głowę wysoko,
każdym detalem napawam oko,
motyw roślinny , konie czy ptactwo,
dech zapiera tych pereł bogactwo.
W mieście rozległe parki i lasy,
to już fenomen nie na te czasy,
zmieniły rolę stare fabryki,
w Manufakturze modne sklepiki.
W Łodzi są znane nawet tramwaje,
od lat po szynach mkną coraz dalej.
Tak wiele twarzy miasta odkryje,
kto wyobraźni i serca użyje.
To moja Łódź i w niej pozostanę,
właśnie się zmienia w prawdziwą damę,
nigdy nie będzie mi obojętna,
czy będzie biedna, czy też majętna.